Tulisan
Arab yang diadaptasikan ke bahasa Melayu untuk pengejaannya dinamakan sebagai
tulisan Jawi. Tulisan inilah yang pernah membangunkan tamadun Melayu dan
pernahmencorak ketuanan Melayu di zaman pra-kemerdekaan. TulisanJawi mempunyai
signifikan yang sangat besar dalam sejarahbangsa dan negara, di mana dahulunya
ia merupakan lapangan interaksi intelek Melayu dengan masyarakat awam.
Namun,akhir-akhir ini ia mula dimamah zaman yang semakin global kerana muncul
segelintir dalam hieraki masyarakat Melayu sendiri yang tidak meyakinkan
bangsanya untuk menghormatiwarisan ini. Malah rasa jelak mereka terhadap
tulisan Jawi,secara tidak langsung telah menghasilkan generasi
Melayu'anglophile' iaitu manusia dua kerat, sekerat Melayu dan
sekerat kebaratan. Generasi seperti inilah yang akhirnya menjadipenyumbang
kepada fahaman melampau hedonisme sehingga menyebabkan daya tahan umat menjadi
tiris.Jika pemerkasaan terhadap tulisan Jawi tidak lakukan,barangkali tulisan
Jawi menerima nasib yang sama sebagaimana mata pelajaran Tajwid yang menjadi
subjek agama yang hanyadiajar sewaktu peringkat sekolah rendah, kemudian
diabaikanketika di peringkat menengah. Akhirnya ilmu Tajwid hanyadikuasai oleh
generasi-generasi agamawan, sedangkanmengamalkan ilmu Tajwid ketika membaca al
Quran merupakan tuntutan Islam bertaraf fardhu ain buat seluruh umat Islam.
Lebihmalang lagi jika Jawi diberikan kedudukan yang sama, tidakmustahil ia akan
tenggelam di arus kemodenan dan teruskehilangan khalayak.
Akhirnya
tulisan Jawi sudah tidak lagi relevan kerana tidak mempunyai nilai komersial di
kalanganpembaca. Ia sekadar dikenali dalam lipatan sejarah sebagaimanapada
catatan rahsia batu Rosetta di Mesir yang akhirnyadiungkap oleh arkeologi
Perancis, Jean Francois Champollion.Jika masyarakat Melayu kehilangan qudrat
untuk membacatulisan Jawi saat ini, adakah kita mahu meminta Champollion
2membaca tulisan Jawi pada masa akan datang?
Menginsafi
tulisan Jawi mempunyai jasa yang besar terhadap kemerdekaan bangsa Melayu
ketika dahulu, ia membangkitkan rasa tanggungjawab agar terus dipelihara dan terakam
dalam pendidikan negara.Tulisan Jawi perlu dipertahankan walaupun peredaran
masaamat pantas sebagai tanda penghargaan terhadap pahlawan-pahlawan yang
berjuang menerusi mata pena di zaman pra-kemerdekaan. Sebelum pengetahuan moden
denganperbendaharaan yang sofistikated diperkenalkan, tulisan Jawidigunakan
oleh pihak istana dalam bidang persuratan, perjanjiandan undang-undang. Jika
diamati, sejarah ke'genius'an danpemikiran akademik bangsa Melayu ia mula
digagahi apabilawujudnya tulisan Jawi dan bukannya tulisan sanskrit. Oleh
sebabitu, istilah 'Kitab Jawi' pernah berkembang menjadi subjekpengajian dan
pembelajaran masyarakat Melayu agar ia ditekunidi sekolah-sekolah.Tokoh ulama’
seperti Mohamad Idris b Abdul Rauf al Marbawi,bukanlah tokoh yang asing dalam
dunia penulisan Jawi.Penulisan Jawinya yang menghasilkan kitab ’Bahrul Mazi’,
’Tafsir Quran al Marbawi’, ’Tafsir Surah Yassin’ masih kekal diulangcetak
di luar negara. Sebenarnya, kebanyakan kitab berbahasaArab yang dihasilkan oleh
Sheikh al Marbawi telah diterjemahkanolehnya sendiri ke dalam bahasa Melayu.
Sekalipun terjemahantokoh ulama ini menggunakan versi bahasa Melayu lama di
dalamtulisan Jawi, namun ia telah melahirkan ramai ilmuan Islam yangresponsif
di negara Malaysia.
Batu
bersurat ini terletak di Makam Syeikh Ahmad Majnu di kompleks Pengkalan
Kempas, berhampiran Port Dickson. J.G. de Casparismembaca tulisan ini dan
diperturunkankan kembali oleh Prof OthmanMohd Yatim .
Ini
pula adalah Inskripsi tulisan Parsi pada nisan Shaikh 'Abdul Kadir IbnHussain
Syah. Tarikh yangditemui seakan-akan 290 atau 291 Hijrah.Sayangnya nisan ini
kaku dibawah naungan hujandan panas.Sepatutnya pihak yang berkaitan menjaga
nisan ini meletakkan cerminsupaya tulisan tersebut tidak terhakis.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan